De meest bizarre vakantie-ervaring? Dat was misschien wel de Chinese toerist die in onbedaarlijk lachen uitbarstte toen ik mijn herenrijwiel in Milaan aan een hekje vastmaakte. Het waarom van zijn welgemeende vrolijkheid werd me niet helemaal duidelijk, maar het was evident dat mijn fiets in zijn ogen iets mega-komisch moest hebben. Misschien het idee dat iemand op zó’n ouderwets herenrijwiel rondrijdt. Toegegeven, de Gazelle Tour Populair heeft een klassieke uitstraling.

Het is al met al best een aanrader, Milaan op de fiets. Vanaf ons hotel in Gerenzano naar het centrum van Milaan zo’n 25 kilometer. Daar ben je dus, al fietsend, best rap. Tenzij je, zoals wij deden, hopeloos omfietst. In het centrum zijn ook fietsen te huur en er is een witte-fietsenplan.

De fietsvoorzieningen in de regio Milaan zijn niet erg ontwikkeld. Soms is er een fietspad, over een lengte van een paar honderd meter, dat erg abrupt kan eindigen. Soms is er met een kwast een soort fietsstrook op het wegdek geschilderd, waar haast niemand zich iets van aantrekt. Soms fiets je pal naast het autoverkeer, zodat de wegreuzen langs je fiets denderen.

Maar de regio Milaan is vlak en aangezien wij mountainbikes ontberen, kom je toch een leuk eind met je oerhollandse rijwiel. Autorijden in Milaan lijkt me, eerlijk gezegd, een crime. In Italië is een fietser een soort veredelde voetganger en niemand kijkt er van op als je over de stoep fietst. Met het langsrazende autoverkeer wel verstandig. Een senso unico negeren: geen probleem.

En bovendien: wat is er aardiger dan je Nederlandse fiets pontificaal te stallen op het Piazza del Duomo in Milaan?

En verder, deze vakantie? Nog wat gefietst in Duitsland (Weilburg en Steinen). Verblijf in een paar hotels. Maar laat de foto’s het verdere verhaal maar doen.