We lopen de deuren van de plaatselijke theaters niet plat. Zou eigenlijk wel moeten, maar ja. Tijdgebrek en andere drukte.

Vanavond kwam het er eindelijk weer eens van. Niet zozeer een theater, maar een tijdelijke piste, opgebouwd in een metaalconstructiebedrijf op een tamelijk nondescript industrieterrein in Leeuwarden. De voorstelling: Carmina Burana (ja, van Carl Orff), en dan de live-versie. Brassband, groot koor, kinderkoor, solisten. De setting: bedacht door de mensen van BUOG, Bedenkers en Uitvoerders van Ongewone Gebeurtenissen. Houten banken, kussentjes zelf meenemen, temperatuur van een graad of 16.

De muziek van Orff is prachtig en werd voorbeeldig uitgevoerd. Door (vrijwel alleen) amateurmusici. Maar waar vind je zo’n voorstelling in een fabriekshal? Met de dirigent midden in de omheining van een modderige piste, die hij moest delen met een ezel, een handvol schapen en geiten (geleend van de kinderboerderij), solisten, alsmede zes danseressen en één danser. De dans zorgde ervoor dat er altijd wat te zien viel. Al was het alleen maar dat het kleinvee vooral zijn uiterste best deed om uit de buurt van de alomtegenwoordige dansers te blijven. De choreografie van de dansers hield onder meer in dat ze veelvuldig over de modderige ondergrond rolden. Ze slaagden er aldus in om in een voorstelling van een uur in ernstig toenemende mate smerig te worden. Tegelijk filmprojectie. Koor in witte overalls met blauwe overschorten. Dat werk.

Je kunt de Carmina uitvoeren in een concertzaal en ook dan valt er genoeg te genieten. Met de toevoeging van bizarre elementen in een fabriekshal werd het een spektakel. Die jongens van BUOG doen hun naam echt eer aan. Als je de kans hebt om het te gaan zien: doen! Kaartjes: hier.