Engeland, 2010. Een keurig ogende dame schuift in een vlaag van verstandsverbijstering een huiskat van een muurtje in een vuilcontainer en sluit snel het deksel. Het loopt allemaal goed af, al duurt het vijftien uur voor het arme beest, ietwat confuus van deze ongewone verblijfplaats, weer levend en wel door haar eigenaar wordt gevonden.

De dader ontloopt haar straf niet. De actie is namelijk gefilmd door een beveiligingscamera. Door de beelden kan ze snel worden achterhaald. Ze komt voor de rechter, krijgt een boete en enkele jaren een verbod om huisdieren te houden en ze betuigt haar oprechte spijt voor haar toch wel wat vreemde actie – het was een opwelling, zei ze.

Kat weer terug, dader gestraft. Je zou zeggen: daarmee was zes jaar terug de kous dus af.

Maar nee.

In 2010 kreeg deze dame via social media maar ook in het werkelijke leven al een complete shitstorm over zich heen, waarbij haar allerlei zeer naars -tot en met een langzame, gruwelijke dood- is toegewenst. De nationale pispaal.  Ze komt nooit meer van het aura ‘de kattenhaatster’ af.

Maar het vervelende is dat dat soort beelden op Internet blijft rondzingen. Jarenlang.

De rechtspopulistisch-nationalistische Facebookpagina ‘Nederland ons Vaderland’ deelt de beelden opnieuw, in 2016,  met de opdracht: ‘Vrouw gooit kat in vuilnisbak… Deel dit bericht massaal!’. Bijna 35.000 mensen delen het filmpje, het komt zeker drie keer langs in mijn Facebook-tijdlijn. De beelden zelf geven al aan dat het onmogelijk in Nederland kan zijn (links verkeer, immers), maar de Vaderlanders volgen de opdracht blindelings, uit dierenliefde wellicht. De verwensingen aan het adres van de dame liegen er niet om. Dierenleed staat kennelijk hoog op de emotionele agenda.

Nederland-ons-Vaderland plaatst ’s anderendaags een filmpje waarin een lichtgetinte jongeman met een opgeschoren kapsel een hond over een tuinmuurtje gooit. “Deel deze video massaal zodat ze misschien herkent (sic) worden?” (Spoiler alert: dader gepakt, betuigt spijt -oorzaak: drank-, hond overleeft.) Ook hier zijn de reacties niet misselijk. Zo moet de dader o.a. ’terug naar eigen land’ en er wordt hem zeer veel lichamelijk ongemak toegewenst. Dat het uit 2015 daterende filmpje afkomstig is uit Israel, Tel Aviv, komt de beheerder van deze Facebookpagina misschien minder goed uit, want als ik via een comment dit krantenbericht  probeer te linken, verdwijnt mijn commentaar als sneeuw voor de zon. Ik ben vermoedelijk geblokt. :-)

Twee gevallen van dierenmishandeling -overigens absoluut niet goed te praten- waarbij de dader is gepakt en gestraft. In een rechtsstaat krijg je voor een dergelijke misstap één keer straf. Dat geldt niet voor deze daders. Velen gaan via social media nog steeds los op deze vergrijpen en door veelvuldig delen proberen ze vergeefs ‘de dader te achterhalen’ zonder enige moeite te doen de beelden te verifiëren. Het kostte me in beide gevallen luttele minuten om het juiste verhaal achter de beelden te vinden.

Kortom – ik zei het al eerder: denk altijd na voor je op social media iets deelt waarvan je de oorsprong niet kent. Zeker iets met belastende inhoud. (Maar andere kattenfilmpjes zijn natuurlijk al gauw prima…)

En, geheel terzijde: hoeveel van deze dierenliefhebbers die de dierenmishandelaars verminking of erger toewensen zouden vanavond hun tanden zetten in de inhoud van een smakelijk barbecuepakket, waarvan de productie doorgaans bepaald niet diervriendelijk verloopt…

[Foto Facebook: Alexander Klaus / pixelio.de]